ေလေျပ Poetry. Powered by Blogger.

ေနေလာင္သြားတဲ့ည

Tuesday, August 4, 2009

ငါဆုိတဲ့လူတစ္ေယာက္
ငါပါပဲ…….
အယူဆတစ္ခုနဲ ့လမ္းေလွ်ာက္ျဖစ္တယ္
မ်ဥ္းေတြေကာက္တာကုိလူလုပ္တာတဲ့
အစကတည္းကေျဖာင့္ခဲ့ရင္
ဓာတ္လုိက္တဲ့ညေတြဆုိတာ
အိပ္မက္မွာေတာင္ေအးခဲၾကမွာမဟုတ္ဘူး
အဲ့လုိပဲ….
အေတြးေပါင္းမေရတြက္နုိင္ေအာင္ေတြးတယ္
ဖေလာ္အျမင္အရၾကည့္မယ္ဆုိရင္မနက္ျဖန္က
ေသဆုံးျခင္းေပါင္းမ်ားစြာရဲ့အတိတ္ကအရိပ္ေပ့ါ
ေရတခြက္ေလာက္နဲ ့အာသာေျပခဲ့ရတဲ့ငါ
ခုေတာ့…..
ေသြးတစ္စက္ရဲ့ခြန္အားျဖစ္မႈကုိသိလာတယ္
ေတြးတတ္လာတာျဖစ္မယ္………
ဟုတ္တယ္….
ငါေတြးတတ္လာတယ္။
ငါေတြးေနက်အေတြးတစ္ခုက
ကမာၻေျမေပၚကလူသတ္ပဲြေတြ
အရွင္လတ္လတ္ေျမျမဳပ္သၿဂိဳဟ္မႈမ်ားစြာ
ၿဂိဳဟ္သားမ်ားရဲ့ကမာၻကုိဖ်က္စီးတုိက္ခုိက္ျခင္း
ေနာက္ဆုံး…….
မခံမရပ္နုိင္တဲ့ငါ့ကုိယ္ငါသတ္ျဖတ္ျခင္းမ်ားစြာ
အဲ့လုိငါေတြးတတ္ေနခဲ့ျပီေလ။
ငါ့အေတြးေတြထဲငါပ်ံ၀ဲေနခဲ့တာ
ဆယ္စုႏွစ္ေတြကုိအရည္ေပ်ာ္သြားေစခဲ့တယ္။
ေၾသာ္…..
လူေတြ
လူေတြ
တုိက္ပဲြေတြ
လူသတ္ပဲြေတြ
ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာစေတးလုိက္ၾကတယ္။
အမည္နာမတစ္ခုကုိနံရံမွာအလွခ်ိတ္ခဲ့ဖုိ ့
မေနမနားေသဖုိ ့ၾကိဳးစားေနၾကတာပဲ……။
ေနာက္ဆုံးမွာ
ေသျခင္တရားဟာအလွဴတစ္ခုျဖစ္လာမယ္။
ငရဲဟာအသက္ရွင္ျခင္းထက္လွပလာနုိင္တယ္ေလ။
လူေတြ…….
သူတုိ ့မုသားကုိ၀တ္ရုံတစ္ခုလုိတန္ဖုိးထည့္ၾကမယ္
အမွန္တရားေတြမရွိေတာ့တဲ့လူသတ္ကြင္းတစ္ခုမွာ
ဓားတစ္ေခ်ာင္းေပ်ာက္ရွလုိ ့ေခၽြးျပန္ေနတဲ့ငါ……
ေသြးဆာတဲ့အၾကည့္နဲ ့က်ားရဲေတြၾကားမွာ
ငါ့ကုိယ္ငါသတ္ေသဖုိ ့တြန္ ့ဆုတ္ေနမိတယ္။
အရႈံးကုိခံယူဖုိ ့အသင့္မျဖစ္ေသးတဲ့ငါ့လက္ေတြက
အိမ္ျပန္ခ်ိန္တစ္ခုကုိေတာင့္တမိတယ္……
အမည္ခံတစ္ခုနဲ ့ခ်ိဳျမိဳန္မႈတစ္ခုကုိ
ငါရြံရွာစက္ဆုပ္ေနတတ္ျပီ……
ဒါေၾကာင့္လည္း
အထီးက်န္ျခင္းမ်ားစြာနဲ ့ငါ့ဗီဇတစ္ခုကုိေမြးဖြားတယ္
ငါမလုိလားတဲ့ေၾကာက္ ့ရြံျခင္းေတြပါလာမွေတာ့
မေသမခ်င္းနင္းသတ္ပစ္လုိက္ရုံေပါ့…….
ငါ့ရဲ့စိတ္ကုန္ျခင္းမ်ားစြာက
ေလာကကုိေ့ရွဆက္မတုိးခ်င္ေလာက္ေအာင္
ငါ့ဘ၀မွာငါ့ကုိယ္ငါတစ္ခုခုနဲ ့အစားထုိးခ်င္လာျပီ
ရုိက္ခ်ိဳးခံထားရတဲ့ငါ့ရင္ဘတ္ေတြနဲ ့
ပုပ္အက္ေနတဲ့အေတြးအစုံလုိက္ေတြ
မူလီေတြလုိတစ္လုံးျခင္းျဖဳတ္လဲပစ္လုိက္ခ်င္မိတယ္။

Print this post

1 comments:

မိုးခါး said...

လဲပစ္လို႕ရရင္ေကာင္းသားေနာ္
ဒါေပမယ့္ အသစ္ေတြကလည္း အာမခံခ်က္က မရွိ
း)

  © Poetry Of ေလေျပ by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP