ေလေျပ Poetry. Powered by Blogger.

လက္ပါးေစဘ၀

Tuesday, August 4, 2009

မနက္ခင္းမွာသခင္မအတြက္ပန္းေတြပြင့္ေ၀တယ္
ပန္းေတြပြင့္တဲ့မနက္ခင္းမွာပဲေနျခည္ကဆမ္းလုိ ့
သခင္မရဲ့နံနက္စာကုိအဆင္ေျပစြာနဲ ့
ခြင့္မေတာင္းဘဲစားသုံးနုိင္တယ္……
သခင္နင္းမယ့္လမ္းမွာအကၽြန္ ့ေက်ာျပင္ဟာ
ေျခနင္းေတာ္တစ္ခုသဖြယ္၀ပ္တြားေနတယ္….။
သခင္ခြင့္မေတာင္းဘဲျဖတ္ေလွ်ာက္ေတာ္မူပါ
အကၽြန္ဆက္သစြာေသာသစၥာရနံ ့နဲ ့ပန္းတစ္ပြင့္ကုိ
သခင္မအားနမ္းရႈိက္ေစဖုိ ့အလုိ ့ဌာ
အကၽြန္ခြင့္ေတာင္းပါရေစသခင္……..။

အၾကင္နာနဲ ့ယက္လုပ္ေသာပုိး၀တ္ရုံတစ္စုံ
သခင္မအားအကၽြန္ဆက္သလုိသည္……..
ေမတၱာျဖင့္အတိျပီးေသာအကၽြန္ ့ႏွလုံးရွင္ရွင္ကုိ
သခင္မအသုံးေတာ္ခံအျဖစ္သတ္မွတ္လုိက္သည္…။
ႏွလုံးေသြးတုိ ့ကုိေျခေဆးေတာ္လက္သုိ ့မေရာက္မွီ
အကၽြန္သည္သခင္မအားခ်စ္ခြင့္ပန္မည္……..။
စည္းခ်က္မမွန္စြာထြက္က်ေသာအကၽြန္ ့ခ်စ္စကားမ်ား
သခင္မနား၀င္ေျဖာင့္ေစရန္အကၽြန္ရြတ္ဆုိလုိက္သည္။
အကၽြန္ ့ႏွလုံးတြင္သက္၀င္ၾကေသာခ်စ္စိတ္တုိ ့မည္သည္
ရုန္းၾကြလူလြန္ ့လတံ့ကုန္ေသာလူတုိ ့အခ်စ္တြင္
ဇဗၼဴတခြင္၏ေပးဆပ္အခ်စ္မ်ား၌အထြဋ္အထိပ္ပင္ျဖစ္သည္။
သခင္မ၏လက္ပါးေစအခ်စ္ေက်းကၽြန္ျဖစ္ခြင့္အတြက္
သခင္မေ့ရွတြင္အကၽြန္ဒူးေထာက္ခစားေရာက္ရွိေနေပျပီ။

Print this post

0 comments:

  © Poetry Of ေလေျပ by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP