အိမ္ေျပး

မ်ိဳမက်တဲ့ထမင္းလုတ္ေတြနဲ ့ အ၀စားသုံးရာ လည္မ်ိဳတစ္ေလွ်ာက္
အေမ့မ်က္ရည္ေစ့ကေလးေတြ ဆုန္လုိက္ဆန္လုိက္ အလြမ္းဟာ သားကုိေသလုိ ့
လအျပည့္လြယ္ေမြးခံရတဲ့သားအတြက္ အေမဟာပင္ပန္းစြာ ေကၽြးေမြးလုိက္တယ္
ကုိက္မိခဲ့တဲ့လက္ကေလးနာသြားသလား ေမေမ
ကၽြန္ေတာ္ဟာ တြန္းထုိးလုိ ့ ေမေမ့လက္ေတြၾကားက ရုန္းကန္လုိ ့
အိမ္တုိင္အုပ္ဖိနပ္ ငယ္ငယ္က ေခါင္းမွီအိပ္တတ္တယ္
ေလွကားထစ္ပုိင္ရွင္ျခံေစာင့္ ငညိဳကငါ့အိပ္ေဖာ္အိပ္ဖက္
ခုလုိမ်ိဳး အုပ္ဖိနပ္ေခါင္းအုံးေလးေတာင္မဲ့သြားမယ္လုိ ့မေတြးဖူးဘူး
လမ္းမီးတုိင္ေတြ ျမိဳ ့ျပအလင္းေရာင္စုံေတြၾကား ေခါင္းအုံးမဲ့လုိ ့
အဲ့ဒီေတာ့ ေမေမ့သား
သူေတာင္းစား တစ္ေယာက္သာသာ သူေတာင္းစားတစ္ေယာက္လုိ
ဘယ္သူလည္း သားေလ ေမေမ
အဲ့ဒီ့လုိ သားပဲျဖစ္ခဲ့ရတယ္ မဟုတ္လားေလ
သိပ္ကုိတန္းဖုိးထားယုယတဲ့ တြန္ ့ေၾကေနဆဲစကၠဴစုတ္ေတြ
သူတုိ ့ကုိယ္ေပၚမွာသားက ယုယစြာကဗ်ာေလးေတြေရးလုိ ့
ၾကယ္ကေလးေတြကေတာ့ လုိက္ဖတ္ၾကတယ္ေလ
သူတုိ ့ထကၾက ေပ်ာ္ျမဴးၾက သားအလုိၾကသလုိ တစ္ခါတစ္ခါ ေၾကြေတာင္က်တယ္
သားကလည္း ေနာင္တအေသေတြနဲ ့ေကာင္ ျဖစ္ရင္လွည့္မၾကည့္ျပီးေရာေကာင္
သူတုိ ့ၾကားမွာေတာ့ ျပန္ေကာက္ယူမရတဲ့ေကာင္ေပါ့
သားက သူတုိ ့နဲ ့မတူပဲ ကားယားက်ေနျပီးသားေကာင္ ဒူးေထာက္ဖုိ ့ကုိ
၀န္ေလးသေလာက္ ညတုိင္းမွာ ခပ္ေကြးေကြးပဲအိပ္ခဲ့ရတာမ်ားတယ္
အခ်မ္းေျပသေလာက္ေတာ့ လကုိျခဳံအိပ္ပါတယ္ ေမေမ
ေမေမ လင္းေစခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ အလင္းဆုိတာသားအဖုိ ့ ငရဲလုိပဲေနတယ္
လင္းလာေလေလ မေကာင္းေတြပုိလာေလ မာက်ဴရီဆုိတာ ပုိျမင္ရသလုိေပါ့
ေမေမလည္း မ်က္စိမေကာင္းဘူးမုိ ့လား
ညည့္နက္ရင္ အတက္အဆင္းသတိျပဳပါ ေမေမ
အနားမွာမရွိရင္ ေတာင့္တတဲ့ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ကထိပ္ဆုံးက
အခုလုိ ဂရုတစ္စုိက္ ၾကင္နာခဲ့ရင္ ဒီလုိျဖစ္မလား
မ်က္၀န္းေတြဟာ မုိးရာသီကုိမေက်ာ္လြန္နုိင္ခဲ့ဘူးမုိ ့လား အေမ
ကၽြန္ေတာ့္လုိသားက အိမ္သိမ္အိမ္မႊားေလးပါ အလင္းအားမျပည့္တျပည့္ စုန္းၾကဴးေလးပါ
မိသားစု ငါးေယာက္ တုိင္ေလးတုိင္နဲ ့အိမ္ တစ္တုိင္မဲ့ ကကၽြန္ေတာ္
ကၽြန္ေတာ္က ကဗ်ာေတြကုိေထာက္ပံ့ ကူလုိ ့အိမ္ကုိစြန္ ့ခဲ့သူ
ခုလည္း ထင္းေလးေခ်ာင္းစုိက္ ထမင္းဖုိ ကုိစိတ္ပူလုိ ့ေနတယ္
မီးအားမေကာင္းေတာ့ နပ္ခ်ိန္ေတာ့ၾကာမွာပဲ
အိမ္ရဲ့ထမင္းအုိးမွာ ထင္းေခ်ာင္းေလးမျဖစ္ေပးခဲ့တဲ့သူက ေမေမ့ သားပါ
ေလလြင့္ရာကျပန္လာတဲ့သားကုိ ၾကင္နာဂရုျပဳျပီး ၾကိဳတယ္ေနာ္ ေမေမ
ခ်န္ထားတဲ့ဟင္းခြက္ ျမိန္ရည္ယွက္ရည္စားေသာက္သူ ကၽြန္ေတာ္
ေမေမကေတာ့ ၾကည့္ျပီးျပဳံးေနရွာမွာပဲ…….။
ေျပာရဦးမယ္… ေမေမ့သားကမိန္းမေတြကုိေစ့ေစ့မၾကည့္တတ္ဘူးတဲ့ေလ
ေျပာရဦးမယ္…ေမေမ့သားဟာစန္းလည္းပြင့္ပါတယ္
ကၽြန္ေတာ္က ေမာင္ေလေျပက ေဆာ္ၾကည္ဘဲပါတဲ့ ေမေမ
ငွက္သုိက္ဆံပင္အုပ္ လူအုိရုပ္လုိ မ်က္နွာက်က် ကုိပုိင္တယ္ ျခဴျခာတာကလည္း
နာမက်န္းျဖစ္လုိက္ပုံမ်ား ဘ၀ကေျမနိမ့္ရာလွံစုိက္ထားေသးတယ္ေလ။
အဆုပ္ကသိပ္မေကာင္းဘူး သူတစ္ပါးကုိလည္းအားက်ေသးတယ္
ရင္ဘတ္တစ္ျခမ္းခဏခဏေအာင့္တယ္ လမင္းၾကီးကုိလည္းအရမ္းေငးတတ္တယ္။
ၾကယ္ေတြကုိေတာ့ သူေခ်ာ့သိပ္တယ္ ေမေမ
သူတုိ ့အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့အခါ ေမေမဆုိျပဖူးတဲ့သားေခ်ာ့ေတးကုိ သားျပန္ၾကားလုိ ့
သားအိပ္ေနတာကုိၾကည့္ျပီး ေမေမလည္းသိပ္ၾကည္နူးခဲ့မွာေပါ့
ကၽြန္ေတာ္က ၾကယ္အစင္းခင္းတဲ့ ေပတရာလမ္းေတြေပၚ
လမုိက္ညေတြဆုိ မေကာင္းတဲ့အဆုပ္နဲ ့ေဆးလိပ္ေတြဖြာလုိ ့
ကၽြန္ေတာ့ၾကယ္ေဖာ္ေလးေတြ မအိပ္သေ့ရြ ဂဏါမျငိမ္ျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ ေကာင္ေပါ့
လူမ်ိဳးခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာေရးကုိ အင္မတန္ရြံရွာသူ ေတာင္တန္းေတြ မညီညာဘူး
ျမက္ပင္ေတြ ဟုိတစ္ပင္ သည္တစ္ရြက္ သစ္ျမက္ ေတြအမိန္ ့မနာခံဘူး
ခင္ေျမာင္ေတာတန္း သားရဲေတြေပါမ်ားတယ္
ဒါေပမယ့္ သူတုိ ့ဟာေတာင္တန္းခ်င္းတူတူေတြေပါ့
ကၽြန္ေတာ္ဟာလည္း လူပါပဲ ေမေမ
သူတုိ ့သူတုိ ့ေတြထက္သာသြားတဲ့အခ်က္ဟာ
ေမေမ့သားဟာ ကဗ်ာဆရာပါ ေမေမ…….။
ကၽြန္ေတာ္ေနတဲ့ရပ္ကြပ္မွာ ပါးစပ္နဲ ့ေငြ ေပါတယ္
စကားေျပာတုိင္း ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြ လည္မ်ိဳမွာ ဆုိ ့ဆုိ ့ေနေလရဲ့
တစ္ခ်ိဳ ့က ေလကုိေငြေပးရွဴတယ္ အေမရဲ့
ေအာက္စီဂ်င္ဆုိလား ဘာလား မသိဘူး ၾကည့္ရင္ေတာ့ အေရာင္ေတြပါတယ္
သားကုိေတာ့ မီးပ်က္သလုိအၾကည့္နဲ ့ပဲ ခဏခဏၾကည့္ၾကတယ္
ေမေမ့အလင္းတုိင္ေလးက ခုေတာ့အေမွာင္နဲ ့က်င့္သားရေနျပီေမေမ
ေနာင္တ တစ္ေပြ ့တစ္ပုိက္ကုိ သားလြယ္အိတ္ထဲထည့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း
သားကေတာ့ ကဗ်ာေတြပဲ ဆက္ေရးတယ္ ေမေမ
ေလာကကုိလည္းအလွဆင္ပါတယ္ ကမၻာကုိလည္းပုံတူကူးပါတယ္
အျခားဘ၀ေတြကုိလည္း ေရမုိးခ်ိဳးသန္ ့စင္မႈလည္းလုပ္ပါတယ္
အရွိန္ျမွင့္တာဗုိ စနစ္ေတြလည္းတပ္ဆင္ထားပါတယ္ ေမေမ
ဒါေပမယ့္ ေမေမ့ကုိေတာ့ မလင္းနုိင္စြမ္းခဲ့ဘူးမုိ ့လား
ဘ၀လႈိင္းက အပုတ္ၾကမ္းတယ္ မ်က္ရည္မက်ေအာင္ ေမေမသြန္သင္ခဲ့ေပမယ့္
သားမုိက္က မွတ္သားဖုိ ့မတတ္နုိင္ခဲ့ဘူးေလ
ေလလုိက္ ေထြလုိက္နဲ ့ ေသဖုိ ့သြားေနတဲ့သားမုိက္ကုိ ေမေမ
မကယ္ပါနဲ ့
ေမေမ့ကုိေတာ့ သားရဲ့နွလုံးသားအေသေလးက လြမ္းလွ်က္ပါ ေမေမ
ကဗ်ာက်င္းေတြထဲက တက္နုိင္တဲ့ေန ့ေလာကကုိထမ္းနုိင္ပုိးနုိင္တဲ့ေန ့
လူေတြၾကားထဲ၀င္ဆံ့နုိင္တဲ့ေန ့ ေမေမသားကုိ ၾကိဳ လွည့္ပါ ေမေမ
ခုေတာ့ သားရင္ဘတ္ဟာ သူတုိ ့ကန္သြင္းေနၾက ဂုိးဖမ္းပုိက္ၾကီးေပါ့
ပုိက္ေဘာ လက္ခံဌာနၾကီးလုိလည္း ျဖစ္ခဲ့ရတယ္
အေႏြးထည္ပူဆာတုန္းက ေမေမ့မ်က္ရည္ေတြ၀ဲလုိ ့
သား ခုထိနားမလည္ေယာင္ေဆာင္တုန္းပဲ
နံနက္ခင္းနွင္းေတြစုိဆြတ္ေနတဲ့ ျမက္ပင္ေလးေတြ သားခုိက္ခုိက္တုန္ေနပုံကုိ
ဟားတုိက္ရယ္ေမာလုိ ့ေမေမ့ရင္ေငြ ့လႈံခဲ့ဖူးသလုိပဲ သားအခ်မ္းေျပခ်င္တယ္
သူတုိ ့နဲ ့ေနထုိင္ရတဲ့အခုိက္ သားမေပ်ာ္ဘူးေမေမ
လူေတြနဲ ့ဆက္ဆံရတဲ့အခါ ကုန္ေစ်းနႈန္းေတြနဲ ့စကားေျပာရသလုိပဲ
ေရေမႊးနံ ့ကုိမႏွစ္သက္တဲ့ အေမ့သားက လူနံ ့ကုိလည္းဟုတ္တိပတ္တိ မခံနုိင္ဘူးေလ
ေနာက္ျပီးျခဴျခာသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ရလုိ ့ ရင္ဘတ္ေအာင့္တဲ့အခါေတြဆုိ
မ်က္ရည္ေတြေမေမသုတ္ေပးခဲ့တယ္မလား
ကုိယ့္အတြက္ကုိယ္မ်က္ရည္က်ခဲ့တဲ့ေကာင္က ေမေမ့အတြက္မ်က္ရည္မရွိခဲ့တာ
သားမွားလားေမေမ …. သားမွားတာေပါ့ေနာ္… သားသိပ္ကုိမွားခဲ့တယ္ ေမေမ
ဒီလမ္းကုိ သားေလွ်ာက္ပါရေစ ဆူးေတြေပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ေပ်ာ္တယ္ေလ
သားနွလုံးသားနဲ ့ခႏၶာကုိယ္တြင္းေရာဂါဘယ ေတြကကဗ်ာကုိပဲ
ေသာက္ေဆးစားေဆး လုိသုံးစြဲခ်င္ေနတယ္
အသည္းမေကာင္းေပမယ့္ အပ်ိဳေတြကပြဲခဏခဏေတာင္းတယ္
အရက္မၾကိဳက္ေပမယ့္ ဘီယာေတာ့ေသာက္တယ္ေလ
အဲ့ဒီ ကဗ်ာဆရာဆုိတဲ့ေကာင္ ေမေမ့သားက ထူတဲ့ေနရာမွာ
ျမိဳ ့တစ္ျမိဳ ့ေလာက္ကြာေ၀းေအာင္ ထူပိန္းတဲ့ေကာင္ေပါ့
သူတပါးအတြက္ အၾကံဥာဏ္ေလးကေကာင္းေပမယ့္
ကိုယ္တုိင္က်ျပန္ေတာ့ တုံးအ ေနတတ္ျပန္ေရာ ေမေမ
မာက်ဴရီေရာင္ျမင္ရင္ မုန္းသေလာက္ ဇိမ္ခံကားဆုိတာ ေအာက္တန္းစားမစီးဖူးတဲ့
ပန္ခါတပ္ ရဟတ္ယဥ္ လုိ ့ပဲထင္တယ္
နားမလည္ပါးမလည္နဲ ့ သီအုိရီေတြလည္းတက္ခြစီးဖူးတယ္
အက်ီ ၤ၀တ္တဲ့အခါလည္း ၾကယ္သီးအျပည့္တပ္ အရူးေရာဂါမ်ိဳးလည္း စြဲကပ္ခံေနရေပါ့ ေမေမ
ကိုယ္ကုိယ္တုိင္က ကဗ်ာဆရာမုိ ့လားမသိဘူးသူတစ္ပါးကုိလည္း ဆရာလုပ္ခ်င္စိတ္ေလး ရွိေနျပန္ေသး ဘ၀ဟာ သက္တံ့လုိ အေရာင္ထူေျပာလွပါတယ္ ေမေမ
သူတုိ ့ၾကားထဲ သားဟာ ဘာအေရာင္ဆုိတာကြဲကြဲျပားျပား မသိေသးတဲ့ေကာင္ေပါ့
အဆုံးအစြန္ထိ ေမေမရယ္
သားရဲ့ ဘ၀ဟာ
သူတုိ ့ေမြ ့ယာေတြေပၚ သားစပ္ ခံေနရတုန္းပဲ
သားဟာ အုိးမဲ့အိမ္မဲ့တစ္ေယာက္လား
နပ္မမွန္တဲ့ သူေတာင္းစားတစ္ေယာက္ရဲ့
အၾကည့္ေလာက္ေတာင္ သားကုိမၾကည့္ေပးၾကဘူး
ဆုေတာင္းတုိင္း ျပည့္တတ္သလား ေမေမ ရယ္
လူသားေတြ မ်ိဳးျပတ္ပါေစ လုိ ့ဆုေတာင္းခ်င္တယ္
ဟစ္တလာ ဖုန္မႈန္ ့ထဲကေပါင္မုန္ ့ခ်ပ္ေလးေကာက္စားတာေတာင္
သူတုိ ့ဟာ ေျခနဲ ့ကန္ထုတ္ပစ္ခ်င္ၾကတဲ့သူေတြေလ
Microsoft ၊ အုိဘားမား သူတုိ ့လုိလည္းမျဖစ္ခ်င္ဘူး
နတ္ေဒ၀ါ လည္းမျဖစ္ခ်င္ဘူး ေမေမ
ကဗ်ာေတြနဲ ့ပဲ သားေပ်ာ္ေမြ ့ခ်င္ခဲ့တာပါ
ေမေမ့ရင္ေငြ ့ေတြမွာ မေႏြးေထြးခဲ့တာ နွစ္ေတြၾကာေပါ့
ေဆာင္းဦးေပါက္တဲ့အခါ ေမေမ့ဆီကုိသားျပန္လာပါ့မယ္
သားမွာအေႏြးထည္တစ္ထည္ ခုထိမပုိင္ဆုိင္ေသးပါဘူး
ေမေမ့ရင္ခြင္မ်ားထံ လာေရာက္ခုိလႈံရင္း
အေရာင္တစ္လတ္လတ္ သားျမတ္နုိးတဲ့
ေမေမ့မ်က္၀န္း ေတြကုိျပန္လာၾကည့္တဲ့အခါ
ခါတုိင္းလုိေပေတေလလြင့္ျပီး ျပန္လာတဲ့သားမုိက္ကုိ
ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ ့ မ်က္ရည္တစ္စုိ ့စုိ ့ေထြးေပြ ့ေပးပါ ေမေမ။

Print this post