ေသာက္တလြဲအေတြးေတြရဲ့အလြန္အမင္းေျဖေဖ်ာ္မႈ

ထုိင္ေနရင္းကအေတြးထဲကုိဦးတည္ခ်က္ေတြ၀င္လာတယ္
တစ္ရပ္နွစ္ရပ္အရပ္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ ့ ေလးရပ္မဟုတ္တာေတာ့ေသခ်ာတယ္။
ဘာမဆုိင္ညာမဆုိင္လြင္ျပင္မ်ားထဲသုိ ့
ဘာမဆုိင္ညာမဆုိင္ပင္လယ္သမုဒၵရာမ်ားထဲသုိ ့
ဘာမဆုိင္ညာမဆုိင္ကန္သင္းရုိးေတြေပၚသုိ ့
လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ေတးတစ္ပုဒ္လုိ
ေခြးနွစ္ေကာင္ကုိက္သံအတုိင္းသား
ငါတုိ ့လက္ေတြကက်ဳိးေၾကေနတဲ့ေန ့ေတြထဲမွာ
တြန္ ့ေခါက္ေနၾကတယ္။
အလိမ္လိမ္ယွက္ထားတဲ့လက္ေတြ
မုသားကုိလြန္ထြက္သြားတယ္။
ဆရာ ဒါကဆရာ့သီ၀ရီလားဗ်
တေန ့တေန ့စာအုပ္ေတြၾကားထဲငုိက္ျမည္း
တျဖည္းျဖည္းနဲ ့ျမည္းရုပ္ေတြေပါက္လာလုိက္ၾကတာ
ထြက္မေျပးသ၍ေတာ့အဲ့ဒီ့ၾကားထဲညပ္ေနဦးမွာပဲ။
ဟုတ္တယ္ ငုိက္စရာျမည္းစရာဆုိတာစာအုပ္မွာပဲရနုိင္တာမလား။
ေနာက္တစ္ေနရာကယမကာတန္းမွာ
ေလာကကုိအပုိင္သိမ္းဖုိ ့ေဆြးေႏြးေနၾကတယ္
နွစ္ရာတန္ပုလင္းေလးေ့ရွမွာသိန္းေလးေထာင္တန္
ကားၾကီးတစ္စီးနဲ ့ေဖ်ာ္ေျဖေရးခရီးစဥ္ေတြ
မႈိတက္ေနတယ္။
ေနာက္ေနာင္ကုိအဲ့သလုိမလုပ္(ျဖစ္)ဖုိ ့
ၾကံစည္သမွ်အိတ္ထဲထည့္သိမ္းထား
သူတစ္ခုခုေျပာလာနုိင္တဲ့အခါက်မွပဲ
အျပီးတြယ္(အေသသတ္)အဆုံးသတ္
သူ ့စာတမ္းေတြထဲမွာ
သူ ့ကုိယ္ပုိင္သရုပ္မွန္ခြဲျခားမႈေတြထဲမွာ
ရွင္ျပန္ထေနဆဲသူ ့ကုိယ္ပြားေတြ
မသိရင္သူ ့ကုိယ္သူအရွင္သခင္လုိ
ဟုိလူ ့ကုိေထာက္သည္လူ ့ကုိေထာက္နဲ ့
သူ ့ေနာက္ေစ့မွာဘာေထာက္ေနလည္းမျမင္ဘူး
သူျမင္ေနဆဲသူ ့အေတြးထဲမွာသူကဆရာ
ဘာ(ဘ)ၾကီးေထာက္ေထာက္ဆရာကဆရာ
ဒီနားလာစမ္းပါဦးဆရာ
မ်ိဳမယ္ဆုိ ့မယ္ဆရာ
လွီးမယ္ျဖတ္မယ္ဆရာ
ခုတ္မယ္ပုိင္းမယ္ဆရာ
၀ါဒသစ္ျဖန္ ့မယ္ဆရာ
မူခြဲေတြျပန္တည္မယ္ဆရာ
ဓားတစ္ေခ်ာင္းေပးပါဆရာ
ဆရာ့ကုိသတ္ပစ္မယ္ဆရာ

Print this post