ေလေျပ Poetry. Powered by Blogger.

ေမးခြန္းက ကမာၻေက်ာ္မွာလား

Saturday, February 27, 2010

လူ ၁၂ ေယာက္ ေမးခြန္း ၁၂ ခုေမးခဲ့တယ္
ဘယ္ညာလက္တစ္စုံ
တစ္မိနစ္အတြင္း က်ေရာက္ေသာ စကားလုံး
ေနာက္ ... ေကာင္းတာတစ္ခုက
ကဗ်ာဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေခတ္ေရစီးမျဖစ္နုိင္ဘူး
တကယ္လုိ ့ ဒီကဗ်ာကုိ ခင္ဗ်ားမၾကိဳက္ရင္ ခင္ဗ်ားႏွစ္သက္ဖုိ ့
အျခားကဗ်ာ အမ်ိဳးအစား သန္းနဲ ့ခ်ီျပီးရွိတာပဲ
ပထမဆုံးဖတ္ျဖစ္တဲ့ကဗ်ာက.....
ဟာ ေတာ္ေတာ္ခက္္ခဲတဲ့ ေမးခြန္းပဲ
ကဗ်ာရဲ့ အရသာကုိ ငါသိလုိ ့
ေမးခြန္းကေန ေမြးခန္း
ကဗ်ာဆုိတာ ေမးခြန္းတစ္ခုအထိ ေရာက္လာစရာ
အေၾကာင္းမရွိဘူး
ကဗ်ာပရိတ္သတ္ထဲ သူ ့ ေမးခြန္းက်န္ခဲ့ေစရန္
ေခတၱမွ် ရပ္နားလုိက္သည္
ေျပာသူနွင့္နားေထာင္သူၾကားတြင္ပင္ အဓိပၸါယ္ ေျပာင္းသြားသျဖင့္

စုိင္း၀င္းျမင့္ (မ်ားမ်ား ျမန္ျမန္) စာအုပ္မွ

Read more...

စကားမေျပာဘူး - လွည္းလမ္း

Wednesday, February 24, 2010

ျမင္ကြင္းက်ယ္က်ယ္နဲ ့ ကြင္းက်ယ္က်ယ္ေတြျမင္ေတြ ့
ငါတုိ ့ထြက္ခြာရာ တ၀ူး၀ူး တ၀ါး၀ါးနဲ ့စက္ငုိသံေတြ
ဘယ္ဘက္မွာ လူထုတ္ကုန္မွ်ေ၀ သုံးစဲြေရး
ခဲမျဖဴစက္ရုံ ေထာ္လာဂ်ီေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္နဲ ့
ကုကၠိဳပင္ေအာက္က အရိပ္ခုိနုိင္ငံျခားသားၾကီးလည္း
ေဆးေပါ့လိပ္ၾကီး တဖြာဖြာနဲ ့
မဂၤလာပါ ေတာက္တုိမယ္ရၾကီးေရ ……
ဟုတ္ကဲ့ ….. မဂၤလာပါတယ္ မသာမယာ(း)ၾကီးရဲ့
ငါလည္းမေျပာဘူးဆုိျပီး ေျပာေတာ့ေပါက္ကရေတြမယ္မယ္ရရ
ျမက္ခင္စိမ္းေတြ
ဟဲ့ ေလတုိက္တုိင္းငါ့ကုိ၀င္၀င္ မတုိက္နဲ ့လုိ ့ေျပာတဲ့ မျမက္
ဟုိက္ …… ငါတုိ ့ႏြားလွည္းၾကီးဘီးေပါက္သြားျပီ….
ဆင္းၾက နားၾက ဘီးဖာလုိက္ဦးမယ္ေဟ့…
ညာဘက္ထုံးျဖဴျဖဴ ေတြနဲ ့အေလာင္းမင္းတရားေခတ္ဟုိတယ္ေတြ
ျမက္ခင္းစိမ္းေတြေပၚက မသာပုိင္အုတ္ဂူေဟာင္းတုိ ့အစီအရီ
မိတ္ကပ္ျပာနွမ္းနွမ္း အကြတ္သားနာမည္ျပားေတြကပ္လုိ ့
လွပေနလုိက္ၾကတာ ေလတျဖဴးျဖဴးေအးခ်မ္းလုိ ့
ႏြားလွည္းပ်က္အင္ဂ်င္တပ္ကုိ တဟဲ့ဟဲ့ ေအာ္ေမာင္း
လက္ထဲကထန္းရည္ ပါဆယ္ေလး လည္းမူးျပီ
ေအာက္လမ္းဂုိဏ္းကေကာင္ေတြလည္းငါ့ကဗ်ာထဲ
ျမဴတူးခုန္ေပါက္လုိ ့
ကဲ … သူငယ္ခ်င္းတုိ ့ဆင္းၾက
မင္းတုိ ့အတြက္ကနုတ္က်င္းေတြတူးထားျပီးသား။

Read more...

မုိးျပာေရာင္ ဂီတေနာက္ခံ

Thursday, February 18, 2010

ကဲ…..သာယာပါရဲ့လားခင္ဗ်ာ…။
အဲ့ေန ့ကေလဒီ….အဲ့ဒီ့ေန ့ကေလ
အဲ့ဒီ့ေန ့ကမရြာျဖစ္တဲ့မုိး
ေနာက္တစ္ေန ့မွာလည္းတိတ္တိတ္ေန
ဆိတ္လုိက္တာလည္းပိတ္ပါဘိနဲ ့
ဒီေလာက္လြမ္းရေဆြးရတာဗ်ာ
ကုန္ … မကုန္နုိင္ဘူး။

အခန္းဆက္ကလည္းမျပတ္နုိင္
သူမ ကုိလည္းကဗ်ာေလးနဲ ့ဖားရတာအေမာ
သူမ ဘ၀င္ေလပင့္ေတာ္မူရေအာင္ ဆက္ေရး
တစ္ကယ္ပါ… တစ္ကယ့္ပါေလ… တစ္ကဲပါပဲ

မုိးကမဖဲြ ေနကျဖဲလုိ ့
ပူေလာင္အုိက္စက္ ဒီအရပ္ထဲ
အုိ…သူမအား လြမ္းလုိက္ပါသည္..ဤကဲ့သုိ ့
အပူဆုိတာစပ္ခါးသလားမွတ္တယ္
အလြမ္း ဆုိတာရွိန္းတိန္းတိန္းနဲ ့တကယ့္အပိန္းပဲ
အာရုံေတြေတာင္စိမ္းသြားတယ္

ျမင္စမွာ ေမတၱာနဲ ့ကာ ဂရုဏါရံလုိ ့
ကာရံေလးနဲ ့ခ်စ္ၾကည့္တယ္
ဒီလုိအသံထြက္သြားတယ္… ေတာက္တီး…ေတာက္တဲ့
လြမ္းနာလြမ္းစာ မခ်တတ္တဲ့ငါ က
အလြမ္းကုိတရားနာသလုိနဲ ့….
အုိ…သူမအား ေဆြးလုိက္ပါသည္..ထုိကဲ့သုိ ့(၀ွား)
အေဆြးလြန္ ျပဇတ္ေတြထဲေမ်ာ
ေမထုံလုိအလြမ္းမ်ိဳး ငါမလုိခ်င္
မွီ၀ဲစရာေခါင္းပါးလာရင္ ငါ့ပုခုံးငါမွီမယ္
ေလာေလာဆယ္ျမည္သံမွာ .. (ေတာက္တဲ့)
အခ်စ္သံလား …. အလြမ္းသံလား
အေဆြးေျမခ သံလား
ခရာတဖက္ေစာင္းနင္းမႈတ္သံနဲ ့ဆင္တူ
ဟုတ္ပါ့ တစ္ေတာက္ေတာက္နဲ ့
ငါ့မ်က္လုံးမွာအရည္ေတြလွ်ံလုိ ့
ႏွလုံးသားအတြက္ပညာရွင္ေတြစုေဆာင္းမွ
ပ်က္ေ့ရြေတြ အရင္ကထက္မ်ားလာတယ္ထင္။
ဒီလုိေပါက္ကရေပါင္းမ်ားစြာကုိ
ငါ့အိတ္ေထာင္ထဲထည့္သိမ္းခဲ့တာဆယ္စုနွစ္ပဲ

ကဲ..အဲ့ဒီ့ေန ့ကသာယာလုိက္တာ
မုိးေတြသည္းသည္းနဲ ့
ထီးတစ္မုိးေအာက္ ငါနဲ ့ငါသာအတူတြဲ
လမ္းမရဲ့အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္းၾကား
ခ်မ္းရီေနတဲ့ငါ့ကုိယ္ငါ ေထြးေပြ ့လုိ ့
ငါ့ရဲ့တဖက္တခ်က္က ငါ့မ်က္လုံးေတြ
ငါ့ကုိစုိက္ၾကည့္ေနၾကတယ္။

လမ္းကေလးမုိးေတြရႊဲလုိ ့
ငါ့ေျခရာေတြကုိ အေျပးအလႊားနဲ ့
လုိက္ေကာက္သိမ္းေနပုံမ်ား
လြမ္းလုိ ့ေဆြးလုိ ့…..။

Read more...

ေဖေဖၚ၀ါရီ အသားတံဆိပ္ (14)

Tuesday, February 16, 2010

ေဖေဖၚ၀ါရီ အသားတံဆိပ္ (14)

အ၀ါသုိ ့… အျပာသုိ ့… အေရာင္သုိ ့..သြား
သူ ့အခ်ိန္က ဒီေလာက္နဲ ့ပဲတန္သြားခဲ့ျပီ
မျမင္ရေတာ့မွကုိယ့္ေနာင္တအတြက္
ဆဲေရးျပစ္တင္ ရႈံ ့ခ်ကဲ့ရဲ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖုံဖုံ ေသာက ရင္အစုံမ်ားစြာ
ကိုယ့္ကုိယ္ကုိနဲ ့သူတုိ ့ကုိယ္ကုိ
ဒီတြင္းနက္နက္ထဲမွာရွိေနၾကတယ္။
အေသြး အေရာင္္ အနု အရင့္ မ်ားၾကား
နွစ္နဲ ့ခ်ီျဖတ္သန္းရင္း
ငါ့ကုိယ္ငါ ၀ါရင့္ကဗ်ာ ဆရာလုိလုိ သဘာပတၱိခ်ဳပ္လုိလုိ
အသံေကာင္းတုိင္း ထထဟစ္(ျဖဲ)
ငါ့ေလာက္မင္းကုိခ်စ္တာဘယ္သူရွိလည္း။
ေနာက္တခါလည္း ဒါပဲလာဦးမွာ
ပ်က္တည္မႈ တစ္ခုထဲ ထုိးထည့္ျပီးသားရင္တစ္အုံလုိက္လုိ
ေသြးသံယုိစီး ယင္တအုံအုံ နဲ ့
ဆြဲထုတ္တုိင္းပါမလာတာတတ္တာ မင္းတုိ ့ငါတုိ ့သိျပီးသား။
အဲ့ေတာ့လည္း ေရေရရာရာမရွိတဲ့
မေရမရာမႈေတြၾကားထဲ အျပီးသိပ္ထုိးထားလုိက္တယ္
သူ ့ဘာသာ….
အသံကုန္ဟစ္ျပီး ခ်စ္တယ္ခ်စ္တယ္ နဲ ့ေအာ္ပါေစ။
ငါတုိ ့ေဖး မကူေၾကး….။
နည္းနည္းေတာ့ရယ္ရမွာေပါ့ ဒါကေဖေဖၚ၀ါရီရဲ့ငိုသံေလ
ေကာင္းလားလုိ ့ေမးရင္ လူေျမွာင္ေတြလက္ခုပ္တီးမယ္။
အိမ္ေျမွာင္ ေတြတစ္ကၽြတ္ကၽြတ္ နဲ ့
စည္းလုံးညီညာေအာင္ေၾကာင္းျဖာ
ညစာကုိ ေဖေဖၚ၀ါသားနဲ ့စားမယ္
ဒါေပမယ့္ တံဆိပ္ေတာ့မခြာပါရေစနဲ ့
ေဖေဖၚ၀ါရီ ေအာ္ရီဂ်င္နယ္ မွန္းအမ်ားသိေအာင္လုိ ့။
13 ကေတာ့မေန ့ကက်န္ခဲ့ျပီ။
အဲ့ဒီ့ေန ့ဟာဘယ္သူ ့ေန ့လည္းဆုိတာကုိ ဘယ္သူကမွ
အမႈမဲ ့အမွတ္မဲ ့အသိမဲ့ အလိမၼာမဲ့ အလြမ္းမဲ့… လုိ ့
ေအာ္… အလြန္အင္မတန္မွ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းပါရဲ့။
ေအာ္ အခ်စ္..ေရာ့
ေဖေဖၚ၀ါရီသား ေလးျမည္းၾကည့္
ေခ်ာကလက္ဆြယ္တာေလး ေရာ့
ေမာင့္နႈတ္ခမ္းပန္းေလး ယူ
ဟုိဘက္ခဏလွည့္ အခ်စ္
ေဖေဖၚ၀ါရီ အသားတံဆိပ္ေလး ထည့္ေပးမယ္။

(14 ရက္ေန ့မွာကြန္နက္ရွင္ကုိပြဲမေပးလုိ ့တင္မရေသာေၾကာင့္ခုမွပဲတင္ျဖစ္တာပါ။)

Read more...

နိယာမအေသရဲ့စားၾကြင္း (၀ါ) အ၀ါျဖစ္တည္မႈအဆင့္(-)

Sunday, February 7, 2010

အမွ် ….. အမွ် …… အမွ် …..မိတ္ေဆြ
ရုတ္တရက္ၾကည့္လုိက္ တည္ျငိမ္မႈနဲ ့ခေျငာင္းေပစြ
စိတ္အလွ ရုပ္အလွ အာရုံမလာခင္ခင္းၾကက်င္းၾကနဲ ့ … အလွတရားအ(စစ္)မွန္
အမွတ္ေပးစည္းမ်ဥ္းနဲ ့ကုိက္ညီမႈ အထူးတလည္ ရွိမရွိ တေထြတ(နံ)လ်ား ျပည့္မျပည့္
စိတ္ခ်မ္းသာမႈအစစ္ ကုိမီးခြက္နဲ ့ရွာမလုိလုိ ကုိက္ညီမႈ စည္းမ်ဥ္းနဲ ့အမွတ္ေပး အလ်ားလုိက္
ရုပ္လကၡဏါ စိတ္လကၡဏါ အေပါင္းလက္ကၡဏါ အနႈတ္လကၡဏါ အေျမွာက္သခၤါရ အစားထာ၀ရ ….. အၾကြင္းသုညဟာ အေပ်ာ္ရွာ သူေတြအတြက္ ရလတ္တစ္ခု
အေပါင္းနဲ ့အနႈတ္ၾကား ေပ်ာ္ေအာင္ တစ္ကုိယ္တည္း ေန …. လွ်ိဳ ့၀ွက္ခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ
တူယြင္းတခုနဲ ့တေနကုန္တူးဆြသလုိ ၊ ညညက်ရင္လမ္းမွာမာက်ဴရီေရာင္ေတြျမင္ရတယ္။
အေမွာင္အလင္းေပါင္းမ်ားစြာ ကုိယ္နဲ ့ထပ္တူစကားေျပာၾက ၊ အလုပ္မရွိ အေျပာမရွိ
လုပ္ရွာေျပာလုိ ့ တေန ့တေန ့ေအာက္က်ိဳ ့ရ ကပ္ဖားရ အက်ိဳးအေၾကာင္းတင္ျပရ
အျမစ္ေတြျဖတ္ရ တစ္ထြာ၀မ္းကုိသြတ္သြင္းမႈေတြျပဳရ နဲ ့() ျဖစ္တည္မႈကုိအျငင္းပြား
ျဖစ္တည္အလြန္မွာ ရွိေနတယ္ ျဖစ္တည္အလြန္ကုိထြက္သြားတယ္ အမႈန္အမြားဆုိတာ
ျဖစ္တည္ကလာတာ ျဖစ္တည္ကုိျပန္သြားတယ္ လူဆုိတာ ….. ေလာကဆုိတာ
ျဖစ္တည္ကလာခ်င္လာမယ္ ဒါေပမယ့္ၾကာရင္အနံ ့ေတြေတာ့ထြက္ထြက္လာတတ္တယ္
Stress တျဖည္းျဖည္းနဲ ့မ်ားလာတဲ့အခါ ကုိယ့္စိတ္ကုိကုိယ္ျပန္ခံစားရတယ္
ခံစားမႈ ျဖစ္တည္မႈ မျဖစ္တည္ခဲ့မႈ ျဖစ္တည္ပ်က္စီးမႈ ကနဦးဘာမွမရွိမႈ (ဗလာ)
အဲ့ဒါေတြၾကားမွာအသက္ရႈမွန္ရဲ့လား ကိုယ့္ကိုယ္ကုိျပန္ခံစား
ၾကာရင္အေငြ ့ပ်ံလာလိမ့္မယ္ ဓာတ္ေပါင္းဖုိ ေတြလုိ စက္ရုံေတြလုိလုိျဖစ္လုိ ့
စားလုိက္အိပ္လုိက္ ေလာက ကုိလႈပ္ခါရမ္းၾကည့္လုိက္ ဘ၀ကုိတုိက္စားလုိက္နဲ ့
ကုိယ္မခုန္ခင္သူစားသြားတဲ့ျမင္းလုိပဲ တုန္ခါဆြဲရမ္းမႈအလယ္မွာ တင္း(န္)ရွင္း ရွိတယ္
အနုပညာအာရုံတုိက္စားမႈတစ္စ နဲ ့လက္ကုိခ်ည္ ျပီးစီးနုိင္ဖုိ ့အတြက္တြန္းအားေပး
လူေတြေလးေထာင့္ကြက္ထဲ၀င္၀င္သြားတာဘာလုိ ့လည္း
လူေတြေလးေထာင့္ကြက္ထဲေရာက္ေရာက္သြားတာဘာလုိ ့လည္း
လူေတြေလးေထာင့္ကြက္ထဲကျပဴတစ္ျပဴတစ္လုပ္ေနတာဘာလုိ ့လည္း
စဥ္းမ်ဥ္းေတြေဘာင္ေတြမပါဘူး အာရုံနယ္နိမိတ္သစ္ သတ္မွတ္ခ်က္ ( )
အေနနဲ ့ ေမြးလာတယ္ ေသသြားတယ္ ကိုယ္မိရခဲ့တဲ့ လက္ျပတ္သြားျခင္း
တနည္း … အစာအျဖတ္ခံရျခင္း
ဟုတ္တယ္ ….. မာက်ဴရီမရွိတဲ့ ေလးေထာင့္ကုိ၀င္ေရာက္ရာကျပဴတစ္ေနတဲ့လူေတြ
ေသာကတသီနဲ ့ ေမာလုိ ့ပန္းလုိ ့ကူကယ္ရာ မ်က္လုံးကလယ္ကလယ္နဲ ့
အေငြ ့တေထာင္းေထာင္းနဲ ့ခုတ္ေမာင္းဆဲ ကံၾကမၼာဟာသာယာဖြယ္ရွိ မရွိ
ေသာက္လက္စေဆးေပါ့လိပ္မီးသတ္ရင္းက ေန၀င္တာကုိထုိင္ငမ္းေနတဲ့ေကာင္
သူ ့ေခါင္းထဲကေက်ာက္ေခတ္လူသား ဦးေနွာက္အတြက္စက္ျပင္ဆရာလုိေၾကာင္းေတြး
လူတုိင္းသာ ကုိယ့္ေဘာင္ကုိယ္ခတ္ေနထုိင္လွ်င္ အကၡရာစဥ္ေတြသူ မလုိ
ဒီေန ့မွာသူရွိေနဦးမယ္လုိ ့ေတြး ေနာက္ေန ့အတြက္သူမရွိေတာ့ဘူးလုိ ့ေတြး… အိပ္
မနက္မုိးလင္းေတာ့သူရွိေနပါေသးသလား …… ျပန္ငုံ ့ၾကည့္ ။
ေတာ္ပါေသး၏ ရင္အစုံကုိဖိၾကည့္ ၍ကၽြံ၀င္သြားေသာအခါ
မီးခုိးေခါင္းတုိင္လည္းသစၥာရွိေပသကုိး…….

Read more...

မုိးေန ့

Monday, February 1, 2010

တေန ့လုံးသာယာေနလုိက္တာ
အေလ့က်ျမက္ပင္ေလးေတာင္ရႊင္လုိ ့ျပဳံးလုိ ့
ေနမင္းၾကီးေတာင္အ၀ါေရာင္ဆြယ္တာေလးနဲ ့
သူျပဳံးေနတယ္
သူမ အသံကုိစစၾကားရျခင္းမွာရွက္ဖြယ္တုန္ရီလုိ ့
သူမဆုိတဲ့စကားမွာလုိက္ေလ်ာခ်င္မလုိက္ေလ်ာခ်င္နဲ ့
တကယ္ေတာ့သူမရွက္ေနပါတယ္။
မ်က္ေတာင္စင္းစင္းေလးေတြ
အဲ့ဒီ့ေန ့ကက်ေနာ့္မ်က္၀န္းေတြကုိ
သူမ ၀ွက္ယူသြား
မဆုံျဖစ္ပဲေသေသခ်ာခ်ာေလးလုိက္ၾကည့္
နႈတ္ခမ္းသားေလးေတြေတာင္ရွက္စိတ္နဲ ့တုန္ေနသလုိ
လွလုိက္ပုံမ်ားလမ်က္နွာျပင္လုိပါးနဲ ့
နႈတ္ခမ္းကမနမ္းရေသးတဲ့နွင္းဆီပ်ိဳဖူးေလး
လည္တုိင္အနွံ ့ေမႊးညွင္းနုေလးေတြက
က်ေနာ့္နႈတ္ခမ္းေတြသူမလည္တုိင္ကုိပြတ္သပ္ေပးလုိ ့
က်ေနာ့္စိတ္ေတြလည္းသတ္ပစ္ျခင္းခံလုိက္ရတယ္
တကယ္တမ္းေတာ့
သူမ အလွကုိလက္ဖ်ားနဲ ့ထိခတ္ဖုိ ့ေတာင္
က်ေနာ့္မွာအင္အားေတြမရွိခဲ့ဘူး
သူမ ကုိက်ေနာ္ခ်စ္သည္။
သူမ ေျခလွမ္းတုိင္းဟာတည္ျငိမ္လုိ ့
သူမမ်က္၀န္းေတြကုိလမ္းေလ်ာက္တုိင္း
ေျခဖမုိးေလးမွာသိမ္းထားတတ္တယ္
ကဲ…ဘယ္ေလာက္လွပါဘိသလည္း
က်ေနာ္….သူမ…..
သူမ က်ေနာ့္ကုိခ်စ္တယ္။
အဲ့ဒီ့ေန ့ကမုိးေတြမရြာဘူး
မုိးေတြမရြာတဲ့အဲ့ဒီ့ေန ့မွာ
သူမကုိက်ေနာ္ခ်စ္ခဲ့တယ္
သုိ ့ေသာ္ ….
သူမ ကုိယ္စားျပဳ
အဲ့ဒီ့ေန ့ဟာ မုိးေန ့ျဖစ္တယ္။

Read more...

  © Poetry Of ေလေျပ by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP