ေလေျပ Poetry. Powered by Blogger.

ခင္ဗ်ားကုိေကာင္းစားေစခ်င္တယ္

Saturday, September 26, 2009

တစ္ခုခုလား တစ္ခုႏွစ္ခုလား(+)
ႏွစ္ခုသုံးခုလား…ဒါမွမဟုတ္တဲ့ခုလုိုမ်ိဳးလားခင္ဗ်
ခုလုိမ်ိဳးဆုိရင္ေတာ့ေ၀ဖန္ခ်က္တုိင္းကႏြံပဲ
ဆြဲေဆာင္အားေကာင္းတယ္ေပါ့ဒီလုိေျပာခ်င္တာလား
အမွန္ကဆြဲေဆာင့္အားကုိကေကာင္းတာဗ်……
ခင္ဗ်ားရဲ့အေရးအသားေတြကုိနည္းနည္းျဖစ္ျဖစ္ေတာ့ေလွ်ာ့ပါ
လူေတြကုိဆြဲဆြဲမေဆာင့္ပါနဲ ့…….
ခင္ဗ်ာကလူသားစင္စစ္လား လမ္းမွားသတၱ၀ါတစ္ေကာင္လားဗ်
ေနေရာင္ေတြစြတ္စပ္ထုိးတုန္းက
ကဗ်ာေတြေလွ်ာက္လွမ္းေနတာခင္ဗ်ားမဟုတ္လား
ဒါေပမယ့္နည္းနည္းေတာ့ေလွ်ာ့ပါ…
က်ေနာ့္ကုိခင္ဗ်ားပစ္တင္ဆဲေရးဖုိ ့မလုိေလာက္ဖူးထင္ပါတယ္
က်ေနာ္ဟာအဖာေပါင္းမ်ားစြာနဲ ့အေပါက္ဖာသူတစ္ေယာက္ပါ
က်ေနာ္ဖာဖူးတဲ့ရထားဘီးေတြသံခ်ည္းတက္ေနတာခင္ဗ်ားအျမင္ပဲ
မဆုိင္တာေတြနဲ ့ရစ္မေနစမ္းပါနဲ ့
လုိအပ္တဲ့အဓိကအစကုိျမန္ျမန္သာဆြဲထုတ္ဗ်ာ
ကဗ်ာေတြနဲ ့က်ေနာ့္လွ်ာကုိေတာ့ခ်မ္းသာေပး
ခင္ဗ်ားတစ္ခုေလာက္ေတာ့ကူညီနုိင္ရင္ကူညီပါလား
ဒုတိယကမာၻစစ္ရဲ့ကတုတ္က်င္းေတြထဲမွာ
က်ေနာ့္ကဗ်ာေတြက်န္ေနခဲ့တယ္
မရွိဆင္းရဲသားေတြစားဖုိ ့ေသာက္ဖို ့သြားေပးလုိက္စမ္းပါ
ဒါမွမေသဘူးဆုိရင္ေတာ့ခင္းဗ်ားကိုဆုိမာလီကုိပုိ ့ဖုိ ့ရွိတယ္
ပါးစပ္တစ္ေပါက္ပိတ္လည္းက်ေနာ္ေအးခ်မ္းတာေပါ့ဗ်ာ
ခင္ဗ်ားကူညီနုိင္ပါတယ္ေနာ္…..
က်ေနာ္ကေတာ့ေလေလးတခၽြန္ခၽြန္ဒူးေလးတႏွံ ့ႏွံ ့နဲ ့
မျပီးျပတ္နုိင္ေသးတဲ့ကဗ်ာေတြကုိအဆုံးသတ္ဖုိ ့ၾကံစည္ရမယ္။
က်ေနာ္ကဗ်ာေရးတုန္းအေတြးတစ္ခုေတာ့ရတယ္
အမည္မသိရပ္၀န္းေတြဆီခုိေအာင္းေတာ့မည့္မ်က္၀န္း
ကမာၻ ့မ်က္ႏွာျပင္မွာခ်ိဳင့္၀ွမ္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ ့ျမက္ရုိင္းပင္ေတြ
အာဖရိကေနေရာင္ထဲကေျပာင္ေျပာင္လက္လက္အသားအေရ
အေငြ ့တစ္ေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ကမာၻ ့ေရခဲလႊာၾကီးေတြ
ေနာက္ဆုံးပုခက္ထဲကေမွးစက္ေနတဲ့ကေလးငယ္အဆုံး
က်ေနာ္အားလုံးကုိမမွိတ္မသုန္ေတြးၾကည့္လုိက္ပါ
အားလုံးကကုိယ္စီကုိယ္ငွအေတြးေတြနဲ ့မိမိကုိယ္ကုိလုပ္ၾကံဆဲ
ရပ္၀န္းတစ္ခုၾကားကေျပးထြက္ေနတဲ့လက္တစ္ေခ်ာင္း
က်ေနာ့္အေၾကာင္းကုိေတာ့က်ေနာ့္ကုိျပန္ၾကားပါ
က်ေနာ္ကုိျပန္ၾကားေတာ့က်ေနာ့္အေၾကာင္းေတြပါ
မေကာင္းျခင္းသေကၤတေတြနဲ ့ေျခမတစ္ခုအေၾကာင္း
မေန ့ကေတာ့ဖိနပ္မပါပဲလမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့ပါတယ္။
တစ္ခါတစ္ခါတစ္ခုခုမဲ့ေနျခင္းက
တစ္ခုခုအတြက္ေကာင္းတတ္တဲ့တစ္ခါတစ္ခါဆုိတာပါပဲ
လူတုိင္းကတစ္ခါခါေတာ့ေကာင္းဖူးၾကမွာပါ
က်ေနာ္ဘာေကာင္းဘူးလဲကခင္ဗ်ားကုိယ္ခင္ဗ်ားသိတယ္
လူေတြဆုိတာအေပါင္းလကၡဏာလုိေနထုိင္တတ္တယ္ဗ်
ကန္ ့လန္ ့ကန္ ့လန္ ့ေပါ့ဗ်ာ
မွားတယ္လုိ ့ေတာ့စြပ္စြဲျပီးေတာ့ခုံရုံးတင္ဖုိ ့မစဥ္းစားေလနဲ ့
တရားသူၾကီးကလြဲရင္အကုန္လုံးၾကိဳးမိန္ ့နဲ ့မကင္းဘူး
အဲ့ေတာ့ခင္ဗ်ားဘာလုပ္ေတာ့မလဲ
နားေအးပါးေအးရွိေအာင္လုိ ့ေမ်ာက္ေတြအစာေကၽြးေပါ့
ကဗ်ာေရးတာကေတာ့က်ေနာ့္အလုပ္ပါပဲ
က်ေနာ္လည္းၾကံဳတဲ့အခါခင္ဗ်ားကုိအစာလာေကၽြးပါ့မယ္။

Read more...

မဆုံးတဲ့ကဗ်ာ

Thursday, September 10, 2009

ခါးသက္သက္နဲ ့ေကာ္ဖီတစ္ခြက္
အဓိပၸါယ္မဲ့ငါၾကည့္ေနတယ္…။
အရသာမဲ့ငါေသာက္ေနတယ္။
တစိမ့္စိမ့္နဲ ့ထြက္လာတဲ့အေတြးမွာ
မင္းနႈတ္ခမ္းေတြလွေနတယ္…။

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကုိအသက္သြင္းယူ
မင္းကုိေဖ်ာ္ေျဖမယ့္သူကငါ
ကဗ်ာရြတ္သံေတြ
မင္းၾကားရဲ့လားခ်စ္သူ….
ငါ့ရင္ထဲကကဗ်ာရြတ္သံေတြေလ
မင္းေၾကာင့္ကဗ်ာေတြေရးတတ္ခဲ့ျပီ

လွလွပပနဲ ့ေသဆုံးျခင္းတစ္ခု
ငါမလုိလားခဲ့မိဘူး….
မ်က္ရည္ေတြနဲ ့ေတာ့မင္းကုိလြမ္းခ်င္မိခဲ့တယ္
မာနေတြတစ္စီတစ္တန္းနဲ ့
ေယာက္က်ားဆုိတဲ့လက္မငါမေထာင္ဘူး
မင္းနႈတ္ခမ္းရဲ့အမိန္ ့ေတာ္ေတြကုိေတာ့
တေသြမသိမ္းထမ္းခ်င္ခဲ့မိပါတယ္….။

အားလုံးပ်က္သုဥ္းသြားတဲ့တေန ့
မင္းကုိစြဲလမ္းခဲ့မိတဲ့ငါ့ရင္ဘတ္ေတြ
ရင္ခုန္ဖုိ ့မလြယ္ကူေတာ့တဲ့ေနာက္
ေမ့လုိက္ဖုိ ့ဆုိတာလည္းမတတ္နုိင္ခဲ့ဘူး။
ဆက္ခ်စ္ေနဖုိ ့အေရးမွာေတာ့
ငါ့ကုိယ္ငါမႏွစ္သက္ခဲ့ျပန္ဘူးေလ….။

ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း
ငါ့ကဗ်ာေတြထဲႏွစ္ထားပစ္လုိက္တယ္။
ငါ့ေကာ္ဖီေတြခမ္းေျခာက္သြားတဲ့တုိင္
ငါ့ကဗ်ာေတြမဆုံးနုိင္ခဲ့ဘူး…….။
နင့္ေၾကာင့္ပဲ….
ငါ့ကဗ်ာေတြမဆုံးေတာ့ဘူး…..

P.S ေခါင္းစဥ္ကကုိေဆာင္းယြန္းလရဲ့ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ေလးနဲ ့တူေနပါတယ္။ၾကိဳက္ႏွစ္သက္မိ
လုိ ့ယူသုံးထားပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

Read more...

ကဗ်ာဆရာ

Wednesday, September 9, 2009

ရင္ခုန္သံအက်ိဳးတစ္ခု
သံစဥ္အပဲ့ေတြနဲ ့ေနသားတက်ေနတယ္။
က်ိဳးပဲ့ေနမွေတာ့ေကာင္းလာနုိင္မလား
ေကာင္းတယ္…
ေကာင္းေတာ့ေကာင္းတယ္
ေကာင္းလည္းမေကာင္းဘူး
က်ိဳးပဲ့ေနျခင္းမွာျပင္ဆင္မႈေတြရွိနုိင္တယ္
ေကာင္းမြန္ေနျခင္းမွာေတာ့က်ိဳးပဲ့သြားနုိင္တယ္။
ဘာလုပ္လုပ္ဒါျဖစ္မယ္ဆုိေပမယ့္
ငါေပါင္းတဲ့တစ္နဲ ့ႏွစ္ကႏွစ္ပဲျပန္ျပန္ျဖစ္တယ္
နိယာမတစ္ခုလြဲေခ်ာ္ျခင္းမွာ
ငါတုိ ့ရဲ့ဦးေနွာက္ေတြအလုပ္မလုပ္ေတာ့ဘူး
ေသသြားတယ္ေပါ့…..
ေသသြားတဲ့ေနရာတစ္ခုကေျမတကြက္ေတာ့ရတယ္
သုံးေပေျခာက္ေပတလွည့္စာေပါ့
မေက်နပ္လည္းမတတ္နုိင္ဘူးေလ….
လူေတြလွည့္တဲ့အကြက္ထဲမွာ
ဦးေႏွာက္ေတြယုိင္နဲ ့ေနတယ္……။
ဦးေႏွာက္ေတြယိုင္နဲ ့လာတုိင္းလည္း
လူေတြဘာျဖစ္လာလည္းသိခ်င္လား….။
ရူးလာတယ္
လူေတြရူးလာတယ္
အရူးေတြနဲ ့တည္ေဆာက္ဆဲကမာၻကုိ
အလည္အပတ္သြားမယ္….
ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္းရူးေအာင္ၾကိဳးစားလုိက္တယ္
စျပီးၾကည့္မိတာကမ်က္လုံးစိမ္းစိမ္းတစ္ခု
၀ါးမ်ိဳေတာ့မတတ္ၾကည့္ေနတယ္….
အဲ့ဒါကသူတုိ ့အျပဳံးပဲ….
နည္းနည္းေတာ့ထူးဆန္းသလုိရွိတယ္
ဆန္းတာတစ္ခုကဘာလဲ….
ငါမေယာင္မလည္ေရာက္တဲ့ျမိဳ ့မွာ
ကဗ်ာဆရာေတြေပါတယ္တဲ့ေလ…..။
ကဗ်ာဆရာ…
ဟုတ္တယ္….ကဗ်ာဆရာပါ။
ကဲ….ခင္ဗ်ားတုိ ့ဘာတတ္သလဲ
ဟုတ္ကဲ့….
က်ေနာ္တုိ ့ရင္ခြဲတတ္ပါတယ္…..
က်ေနာ္တုိ ့ႏွလုံးအစားထုိးတတ္ပါတယ္……
က်ေနာ္တုိ ့ကဗ်ာလုိေနထုိင္တတ္ပါတယ္…
ကဲ….ဒါအကုန္ပဲလား
မကုန္ေသးတာတစ္ခုကခင္ဗ်ားပါပဲ
က်ေနာ္တုိ ့ကဗ်ာေတြအတြက္
ခင္ဗ်ားကုိစားသုံးလုိက္ခ်င္ပါတယ္။
ကဗ်ာေတြနဲ ့ျပန္လည္ရွင္ထနုိင္ဖုိ ့အတြက္
ကဗ်ာေတြနဲ ့ပဲေသဆုံးသြားလုိက္ပါ…။
ကဗ်ာရြတ္သံေတြမဆုံးသြားခင္
ကဗ်ာေတြနဲ ့ျပန္လည္ရွင္ထနုိင္ဖုိ ့အတြက္
ကဗ်ာေတြကုိပဲလုိက္ရြတ္ေနလုိက္ပါ…..။
ကဗ်ာေတြကုိပဲရြတ္ပါ…
ကဗ်ာရြတ္ပြဲ….
ကဗ်ာရြတ္ပါ….
ကဗ်ာစားပြဲ….
ကဗ်ာစားပါ….
ကဗ်ာေသာက္ပြဲ….
ကဗ်ာေသာက္ပါ…..
ကဗ်ာေတြအ၀အမူးေသာက္မိသူခင္ဗ်ား
ခင္ဗ်ားဟာကဗ်ာ….
ခင္ဗ်ားဟာကဗ်ာနဲ ့ရွင္ထေတာ့မယ္
ရွင္ထမယ့္ခင္ဗ်ားဟာကဗ်ာျဖစ္သြားျပီ
ကဗ်ာျဖစ္သြားတဲ့ခင္ဗ်ားဟာကဗ်ာနစ္သြားျပီ
ကဗ်ာနစ္သြားတဲ့ခင္ဗ်ားဟာကဗ်ာခ်စ္သြားျပီ
ကဗ်ာခ်စ္သြားတဲ့ခင္ဗ်ားဟာကဗ်ာဆန္သြားျပီ
ကဗ်ာဆန္သြားတဲ့ခင္ဗ်ားဟာကဗ်ာစ်ာန္ေတြရသြားျပီ
ကဗ်ာစ်ာန္ေတြနဲ ့ခင္ဗ်ားဟာကဗ်ာဆရာျဖစ္သြားခဲ့ျပီ။
ဘာလုိလုိနဲ ့ကဗ်ာဆရာျဖစ္သြားတယ္
ဘာလုိလုိကဗ်ာဆရာေရ….သတိေတာ့ထား
သူတုိ ့ဘာလုိလုိလာတဲ့အခါမွာ
ကဗ်ာဆရာေတြအေနရၾကပ္ေတာ့မယ္။
သူတုိ ့ရဲ့အၾကိဳက္ကုိလုိက္ဖုိ ့မလုိဘူး
ဒါေပမယ့္……
ကုိယ့္အၾကိဳက္ေတာ့ကုိယ္သိေအာင္လုပ္ထား
သူတုိ ့အၾကိဳက္ကုိမလုိက္ရင္ေတာ့
အၾကိဳက္ကုိသူတုိ ့ကလုိက္လာလိမ့္မယ္ေပါ့…။
ကဗ်ာဆရာေရ……
ကဗ်ာဆရာျဖစ္ျပီေပါ့ကဗ်ာဆရာေရ…..။
လမ္းအေဟာင္းကုိေလွ်ာက္
ခင္ဗ်ားကကဗ်ာဆရာေလ
လမ္းအသစ္ကုိေဖာက္ဦး
ခင္ဗ်ားကကဗ်ာဆရာပဲ
ဆူးလမ္းနဲ ့ခေယာင္းလမ္း
ခင္ဗ်ားကဗ်ာမွာပန္းခင္းလမ္းလုိ ့ျပင္လုိက္
အားရပါးရေလွ်ာက္ၾကစမ္းပါ
ငါခင္းတဲ့ပန္းလမ္း
ကဗ်ာဆရာေတြခင္းမယ့္လမ္း
ကဗ်ာဆရာေတြေလွ်ာက္တဲ့လမ္း
ကဗ်ာဆရာေတြရွိတဲ့လမ္း
ပြင့္သမွ်ပန္းငါတုိ ့လန္းေစ
လန္းသမွ်ပန္းငါတုိ ့လက္နဲ ့ပြင့္ေစ
ပြင့္သမွ်ပန္းငါတုိ ့လက္နဲ ့မင္းကုိေပးမယ္။
ငါတုိ ့ကကဗ်ာဆရာေတြေပါ့…….။

Read more...

ရွင္ရက္နဲ ့အသက္မရွဴနုိင္ဘူး

Saturday, September 5, 2009

ငါဆုိတဲ့ငါလား……
မာနကုိတေျမ့ေျမ့နဲ ့ေမြးထားတယ္။
ငါဆုိတာလား…..
အားလုံးရဲ့ခ်ီးမႊမ္းသံေတြမတုိင္ခင္မွာပဲ
ငါ့ရဲ့စိတ္အာရုံေတြေသဆုံးသြားခဲ့ရတယ္
ရွင္သန္ခဲ့ဖူးတဲ့အခုိက္ေတြမွာေရာ
ဘယ္လုိလဲ
လသာခဲ့တယ္လုိ ့ထင္ရသလုိပဲရွိတယ္
တကယ့္တကယ္မွာေတာ့
အမုိက္အေမွာင္ထဲေလွ်ာက္ေနရတာကုိ
ငါ့ေျခေထာက္ေတြပဲသိခဲ့တာေလ….
ဘယ္သူကေဖးမခဲ့လုိ ့လဲ
လဲက်ခဲ့တဲ့ခဏေတြအတြက္
လက္ေပါင္းမ်ားစြာကုိေတာင့္တခဲ့ဖူးပါရဲ့
အလင္းတစ္ျပေလးရရင္ေတာင္ေက်နပ္သူပါ။
ခုေတာ့….
မည္းညစ္ညစ္လူ ့အနတၱေတြၾကားကငါ
ခံစားခ်က္တစ္ခုကုိေပါက္ကြဲျပဖုိ ့
သူတုိ ့ကလုိက္မွီမွာတဲ့လား…….။
ဆံပင္ေတြမြဲေျခာက္ခဲ့တယ္
အသားအရည္ေတြညိဳေမွာင္သြားတယ္
၀မ္းတစ္ထြာကုိဘယ္သူျမင္မလဲ…..
ကုိယ့္ဗုိက္ကုိယ္ငုံ ့ၾကည့္တတ္တာေတာ့ခင္ဗ်ားပဲလား။
က်ဴပ္အတြက္ပုိေနတဲ့တခ်ိန္ခင္ဗ်ားကုိမွ်မယ္……
က်ဴပ္အတြက္ငုိရမယ့္အခ်ိန္ေတြခင္ဗ်ားရွိမေနဘူး။
တရားလား….
ဒါကုိတရားလုိ ့သမႈတ္မလား…။
ယားလုိ ့တေနတာလား
မျဖစ္နုိင္တာ
တရားကတရားငါကငါ….ခင္ဗ်ားကက်ဴပ္
ဒါေပမယ့္….က်ဴပ္ကေတာ့ခင္ဗ်ားျပန္မျဖစ္ဘူး။
ရုိင္းသြားတယ္ထင္ရင္
တစ္ခုသင္ယူလုိက္……
ေလာကနဲ ့ပက္သက္လာရင္
လူဆုိတာအရုိင္းအဆုိင္းေတြပဲဗ်….။
က်ေနာ္ေတာ့လူမဆန္ဘူး…..
လူမဆန္တဲ့ၾကားထဲကက်ေနာ္နဲ ့
လူစစ္စစ္ခင္ဗ်ားနဲ ့…..
က်ေနာ့္မွာလူလုိမာယာမရွိဘူး
လူလုိညစ္ေပတဲ့ဦးေနွာက္ဆုိတာၾကီးမရွိေသးဘူး။
လူနဲ ့မတူတဲ့အေတြးတစ္ခုကလူေတြကုိ
လူနဲ ့ပဲျပန္တူသြားေစတယ္ဆုိတာခင္ဗ်ားလက္ခံပါ။
ဒါေၾကာင့္က်ေနာ္လည္းလူျပန္ျဖစ္ျဖစ္ေနတယ္…..။
တကယ္တမ္းေတာ့
ရုိက္ခ်ိဳးခံလုိက္ရသူကအပစ္လား
ဖ်က္ဆီးလုိက္သူကအပစ္လား
ငါ့မာနေတြပါသြားတယ္…..
ေသြးအလိမ္းလိမ္းႏွလုံးသားတစ္စုံ
ခ်စ္သလုိနဲ ့အႏွစ္ခံခဲ့ရတယ္…….။
မြန္းၾကပ္လာေတာ့ေသပေစဆုိျပီးထြက္သြားတယ္။
လူေတြေကာင္းၾကပါတယ္။
မေကာင္းတာဘယ္သူလဲလုိ ့မေမးနဲ ့
လက္ညိဳးေတြငါ့ဆီပဲေရာက္ေရာက္လာတာပဲ
ကဲ…အေ၀းကုိထြက္သြား
လူမရွိတဲ့ေနရာရယ္လုိ ့ရွိသလား
ေနာက္ထပ္အသစ္သစ္ေသာလက္ညိဳးေတြ
ခင္ဗ်ားမ်က္ႏွာၾကီးနဲ ့ခံယူဖုိ ့အသင့္ျပင္
ပါးစပ္ကေတာ့သူတုိ ့ကုိေမတၱာပုိ ့ဖုိ ့လုိတယ္။
ခ်မ္းသာၾကပါေစ…..
က်မ္းမာၾကပါေစေပါ့…..
ခ်မ္းသာတုန္းေတာ့ၾကမ္းထားၾကမာထားၾက
လူဆုိတာလည္းဒီလုိမွလူပီသတယ္မဟုတ္လား။
အတၱမ်ားတဲ့ေလာကမွာ
ေလာကကုိယ္တုိင္လည္းအတၱေတြပုိက္လုိ ့
လူေတြကုိတစုိက္မတ္မတ္တုိက္ခုိက္တာပဲေလ။
စိတ္တခုကုိႏြမ္းေအာင္လုပ္
လူတစ္ကုိယ္မွာစိတ္နဲ ့မကပ္ေတာ့ရင္
မင္းနုိင္သြားျပီလုိ ့သာမွတ္ေပါ့…….။
ဟုတ္တယ္……
ငါလည္းလူနဲ ့စိတ္မကပ္ေတာ့ဘူး။

Read more...

ပုံျပင္တစ္ပုဒ္ရဲ့အဆုံးသတ္

Tuesday, September 1, 2009

မလင္းတလင္းမီးတုိင္ေအာက္
ပုလင္းတစ္လုံးအားငယ္စြာနဲ ့
ငါ့ကုိအေဖာ္ျပဳေနခဲ့တယ္…….။
ငါ့ေခါင္းေတြကုိေထာင္မတ္ခြင့္ေပးပါ။
သူမကုိငါေမာ့ၾကည့္ပါရေစ……။
ငါ့ေပၚထုိးက်ခဲ့တဲ့အရိပ္က
လမ္းေဘးမီးတုိင္တစ္ခုေပါ့…..
ခံစားခ်က္ေတြနဲ ့စကားေျပာျဖစ္တဲ့အခါ
သူတုိ ့လည္းမတက္သာၾကပါဘူး……။

ငါ့ရင္အစုံရဲ့ခံစားရမႈေတြ
ငါ့ကုိယ္ငါေတာင္ေျပာခြင့္မရတဲ့ေနာက္
ငါဆုိတဲ့ေကာင္…….
ငါဆုိတဲ့ေကာင္ရဲ့ခံစားခ်က္ေတြအတြက္
မင္းရဲ့ဂရုစုိက္မႈေတြရွိလာပါ့မလားခ်စ္သူ။
ဂရုတစုိက္နဲ ့မင္းမေပးခဲ့တဲ့ဥပကၡာေတြ
ခုေတာ့ငါကုိယ္တုိင္ပုိင္ဆုိင္ေနရျပီ…..။

ငါ့အတၱအတြက္မင္းကုိအလုိရွိတယ္။
ငါ့ႏွလုံးသားအတြက္မင္းကုိငါမက္ေမာတယ္။
အမွန္တကယ္လုိခ်င္ခဲ့ပါတယ္ခ်စ္သူ။
ငါကုိယ္တုိင္က……
ငါကုိယ္တုိင္ကငါ့ကုိယ္ငါထက္
မင္းကုိတပ္မက္ေနခဲ့မိတာပါ……။
အခ်စ္ေတြကုိအေသသတ္
မင္းကုိဆုံးရႈံးၾကည့္ဖုိ ့ေတြးမိတုိင္း
ငါ့စိတ္ေတြငါ့ကုိလုပ္ၾကံဖုိ ့ေခ်ာင္းေနတယ္။
သူ ့အေတြးေတြမွာ ငါ့ကုိတြန္းခ်လုိ ့
မင္းအတြက္ေနရာတစ္ခုကုိ
မရမကဖန္တီးေပးပါလိမ့္မယ္ခ်စ္သူ။
အဲ့လုိအေတြးတစ္ခုေၾကာင့္ပဲ
မင္းနဲ ့ဆက္ႏြယ္တဲ့အေတြးေတြအတြက္
ငါ့ကုိယ္ငါျပန္ေၾကာက္ေနတတ္ျပီ…..။

ငါ့လက္ေတြ…
ငါလည္တုိင္ေတြဆီကုိခ်ိန္ရြယ္ေနျပီ
ငါ့လက္ေတြ…
ၾကိဳးကြင္းတစ္ခုကုိ
ေနသားတစ္က်က်စ္တတ္ေနခဲ့ျပီ။
ငါ့လက္ေတြ…
ခုံတစ္ခုကုိေျခေထာက္ေအာက္ထဲ
မဆံ့မျပဲထုိးထုိးထည့္တတ္ေနခဲ့ျပီ….။
ေနာက္ေတာ့….
ငါ့ကုိယ္ငါ…..
ငါ့ကုိယ္တုိင္ကုိကငါ့ကုိယ္ငါကုိ…….
ငါမဟုတ္တဲ့ငါလုိျဖစ္ေစခ်င္ေနခဲ့ျပီ…….။

ႏွလုံးေအးေအးတစ္ခုနဲ ့
မင္းကုိလက္လႊတ္လုိက္ဖုိ ့ဆုိတာ
ငါဟာတန္ခုိးရွင္တပါးမဟုတ္ခဲ့ဘူး။
ေႏြးေထြးမႈတစ္ခုကုိငါေတာင့္တတယ္
အစားထုိးပူေလာင္ျခင္းတစ္ခုနဲ ့ပဲေျဖသိမ့္လုိ ့
ငါရဲ့ခံစားရျခင္းေတြအတြက္
လွပတဲ့အရည္တမ်ိဳးကုိငါမ်ိဳမ်ိဳေနရတယ္။
ငါ့အာရုံထဲယစ္မႈးစြာနဲ ့မင္းကခုန္တယ္
မင္းကုိသာခုလုိျမင္ေယာင္ေနရမယ္ဆုိရင္
ငါ့ရင္ေတြကြဲထြက္သြားပါေစ……။
ငါအျမဲယစ္မူးေနပါရေစခ်စ္သူ…..။
ငါ့ကုိရီေ၀ေနခြင့္ေပးပါ……….။

စိတ္ကူးယဥ္ျခင္းတမ်ိဳးနဲ ့
ငါ့ကုိယ္ငါေလာကအျပင္ကုိဆြဲထုတ္တယ္။
သုိ ့ေပမယ့္……
သုိ ့ေပမယ့္မ်ားေလ……..
ငါေပ်ာ္ရႊင္ေနေလေလျဖစ္ေနတယ္ခ်စ္သူ။
ကေဇာ္ေတြတရိပ္ရိပ္တက္
မင္းပုံရိပ္ေတြကုိငါျမင္ေနခြင့္ရေနတယ္။
ငါေပ်ာ္ေနတယ္
ငါေပ်ာ္ရႊင္ေနတယ္……။
ငါ့ရဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈတစ္ခုက
တေန ့မွာငါ့ကုိလွပစြာအေသသတ္
ငါ့စိတ္ဥာဏ္ကုိျပာအတိျဖစ္ေစလုိ ့
ငါ့ကုိသူတုိ ့ေခၚေဆာင္သြားလိမ့္မယ္…….။
ငါ့အသိေတြနဲ ့အာရုံေတြ
အရိပ္ေတြနဲ ့ေ၀၀ါးမႈေတြ
ရင္ကြဲမတတ္ပူေလာင္မႈေတြ
မ်က္၀န္းတစ္ခုျငိမ္းခ်မ္းေနတာကုိေတာ့
ငါကလြဲလုိ ့ဘယ္သူသိမလဲေလ…….။
ငါမင္းကိုျမင္ေနရျပီ……….။

Read more...

  © Poetry Of ေလေျပ by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP